Open Duitse kampioenschappen 14-16 juni 2013

Op dinsdag rond 10 uur vertrokken richting Berlijn. Na een reis van ongeveer 8 uur met 2 uur file kwamen we bij ons apartement. Hierna een tentje gezocht om te eten en wat te drinken en daarna wat rusten en slapen.
Woensdag om 09.45 uur was het tijd voor mijn international classificatie. Dit nam een klein half uur in beslag en de goedkeuring was binnen. Daarna met Lisanne wat rond gekeken in Berlijn en de Brandenburgertor bezocht.

Donderdag hebben we wat getraind net als vrijdag en gekeken naar trainingen van overage atleten.

Vrijdagmiddag om half 5 was het dan zover en kon het tournooi beginnen met speerwerpen. Hier had ik geen hoge verwachtingen van omdat ik er al een half jaar niet op had getraind. Het was een grote groep van 21 atleten en de laagste klasse begon dus dat was even wachten. na 3 uur was het zover en mocht ik mijn 6 worpen gaan afwerken. Het ging op wel lekker voor iemand die niet getraind had. Ik was dan ook tevreden met mijn 22.12 meter. Dit bleek later genoeg te zijn voor een derde plaats, maar door de punten corrective viel ik buiten de prijzen maar heb toch nog een oorkonde ontvangen.

Op zaterdag begon het kogelstoten om 12 uur en weer was de groep erg groot. En wederom was het lang wachten (2.5 uur). Toen ik na mijn 6 worpen 9 meter had staan dacht ik dat de klassen weer samengevoegd zouden worden en ik weer buiten de prijzen zou vallen. Maar zondag ochtend kwam de team manager van het Nederlands team met de mededeling dat ze nog een oorkonde en een medaille voor me had. Er had geen correctie plaats gevonden en ik had een tweede plaats bereikt tot mijn eigen verassing. Lisanne en ik zijn nog even blijven zitten en zagen Marlou van Rhijn een prachtig wereldrecord lopen op de 100 meter in 12.96 seconden. Het is toch wel special om dat live mee te maken. Net als het Nederlands record van Ronald Hertog met het verspringen.
Daarna was het tijd voor de discus en dit zou het moeten gaan worden. De groep van 18 werd gesplitst om sneller door het programma te gaan.
Ik wilde een geode reeks neerzetten maar helaas kwam ik niet verder dan een 29.58 meter.
Dit bleek later een vijfde plaats op te leveren. Ik heb niet het gehele veld afgewacht omdat we toch nog een aardige trip voor de boeg hadden en mocht met toestemming van de scheidsrechter vertrekken.

Ik heb een fantastische week gehad en veel ervaring opgedaan.
Ik wil Lisanne bedanken voor de steun en de gezamenlijke warming up die ze met mij gedaan heft.
En natuurlijk Ilse en Cindy die ook weer van de partij waren en mij probeerden te stimuleren en met aanwijzingen beter te laten gooien.

ONK AV NOP Emmeloord

Zaterdag 11 mei, het ONK in Emmeloord of voor ons, D-Day. De dag waar we al zo lang voor aan het trainen zijn. Een dag waar we naar toe hebben geleefd en de eerste echte wedstrijd van Jurgen.

Bij aankomst in Emmeloord was het nog vrij rustig. Na het uitladen van alle benodigde spullen was het aan Jurgen om zich te melden. Nummer 97, dat is het nummer, het nummer waar we het vandaag mee gaan doen.

Met een lekker kopje koffie werd het tijd om alles even uit te pluizen. Waar moeten we ons melden, hoe laat moeten we overal zijn en hoeveel concurrenten zijn er. Het werd al gauw duidelijk dat we met de discus 6 anderen sporters hadden in de categorieën F32, 33, 34, 35, 55, 56, 57 en F58. Om 11.40 moest Jurgen zich melden bij de call room. Wij, Cees en Niels, mochten daar niet te lang blijven en namen plaats op de tribune. Een prima plek om alles in de gaten te houden.

Na een tijdje werd Jurgen uit de call room geroepen om het veld te betreden. Het regende redelijk hard en het was ook goed fris. Gelukkig duurde het maar twee beurten en toen mocht hij.

Vorige week ging de discus goed over de 30 meter en daarom hoopten we dat, dat nu weer het geval zou zijn. Uiteindelijk werd zijn afstand 27,57m. Alsnog een mooie afstand gezien de omstandigheden en al het nieuwe van zo’n grote wedstrijd. Na de andere beurten werd ons duidelijk dat hij de vierde afstand had gegooid. Na de omrekenfactor die wordt gebruikt om de verschillende categorieën gelijk te trekken kwam hij op 273 punten en werd daarmee 7^e. Een mooi resultaat vinden wij!

Na twee uur wachten kwam de kogel. De rest van de mensen mochten stoten met een kogel van 4 kg en Jurgen met een kogel van 5 kg. Hier was hij als laatste dus kon hij mooi zien hoe veel hij nodig had. De verste stoot lag op 10,41. Dit werd gestoten door iemand die vorig jaar nog op de paralympics stond. Nu was het de beurt aan Jurgen. De eerste was net boven de 9 meter. Vervolgens bleven de andere beurten boven de 9,50 meter. De verste poging was 9,76 en dat was de 3^e afstand. Helaas kwam ook hier een omrekenfactor en werd hij met 438 punten 6^e.

Natuurlijk hoopten we van tevoren dat we met een medaille naar huis zouden gaan. Maar ook zonder medaille hebben we een hele leuke, leerzame en interessante dag gehad. We hebben ons kunnen meten met internationale toppers en om in zo’n veld mee te kunnen doen is al een hele ervaring op zich.

Nu op naar Duitsland waar we Jurgen internationaal laten classificeren en waar hij mee gaat doen in een nog professioneler veld van kogelstoters en discuswerpers. 

Gooi en Eemland Amersfoort 27-04-2013

Het was een mooie zonnige dag in Amersfoort. Na Cees opgepikt te hebben zijn we naar Amersfoort gereden. Na het inschrijven arriveerden ook Cindy en Ilse en kon de bok weer geïnstalleerd worden.
Om 11 uur begon ik met kogelstoten en had wat moois in gedachten zeker na de training van afgelopen week waarin het toch met houding en snelheid allemaal goed ging, maar dat liep een beetje anders. ik kon tijdens het stoten maar niet omhoog komen en me helemaal uitstrekken. Met een beste worp van 9.20 m. was ik dan uiteindelijk wel tevreden.
Om 12 uur moest het dan gaan gebeuren en maakte ik me op voor de discus. Vanwege het lage aantal deelnemers waren er 6 beurten dus drie om drie voor mij. Bij de eerste poging was het toch het te graag willen en dat ging niet helemaal goed. De tweede poging viel buiten de sector. ik vroeg me nog af hoe dat mogelijk was omdat ik toch goed op de positieve van de bok had gelet maar Ilse had gezien dat ik de discus te vroeg losliet. Bij de derde poging begon het er op te lijken en was ik wel tevreden met een 26.63 m maar wist dat het beter kon. Toen was het even wachten op de laatste drie pogingen. De bok toch nog iets verder gedraaid om een ongeldige worp te voorkomen en de 4e poging was het raak 28.46m weer een PR. Ik was alweer tevreden omdat ik wist dat het nog steeds goed ging. Bij de vijfde poging was ik dan ook erg ontspannen en kon vrij uit gooien. Voor mijn gevoel zag het er goed uit, Ilse had nog haar bedenkingen maar toen we hoorden 30.86 m, een verbetering van mijn PR met 2.50m, wist ik niet wat ik hoorde maar wel dat alle trainingsuren niet voor niets waren geweest. Ik ben erg blij dat eindelijk de 30 gepasseerd is waarvan we wisten dat het moest kunnen en het nu eindelijk ook in een wedstrijd tot uiting komt. De laatste worp was minder, deze heb ik dan ook niet laten meten.
Nu nog even kijken of er nog een wedstrijd is in de aanloop naar het NK en tijdens de training nog even proberen alles te perfectioneren. Ik ga de komende twee weken in ieder geval met een goed gevoel de voorbereiding naar het NK in.

13 april 2013 Heerenveen

Na een koude wedstrijd vorige week in Dronten met redelijke resultaten (9.02 kogel en 27.12 discus) gingen we nu op weg naar Heerenveen voor een wedstrijd kogel en speer. Nu wist ik al dat de speer leuk is om erbij te doen, kwam het dit weekend wel uit dat het alleen leuk is om erbij te doen.
na een kop koffie, inschrijven en alles klaar gezet te hebben konden we beginnen. Er waren 5 deelnemers waar er nog 1 van afgezegd had dus met zijn vieren gooien. De jury werd overgehaald om in plaats van 4 keer toch maar 6 keer te gooien. Bij het ingooienzag ik wat de concurrentie deed en kwam spontaan bij me op om net als de rest met een 7,26 kg kogel te gaan gooien bij de eerste drie pogingen. Dit was voor de verandering wel leuk en levered ook nog eens de beste prestatie op met 8.04 m.
In de tweede serie met de 5 kg kogel gestoten en het leek wel of alles klopte. ik begon met 9.52m dit had ik dit seizoen nog niet gegooid, ik was dus erg tevreden. De tweede kogel kwam na 9.88m neer. het drong nog niet tot me door dat dit een PR betekende. dit besef kwam pas na de 3e poging.
De speer na die tijd ging helemaal niet lekker dus ik zal de resultaten ook maar niet vermelden.
Het weer was een stuk beter en dat bleek ook wel aan de afstanden die ik heb neergezet. Hopelijk zal het in de loop van het seizoen nog beter gaan en gaat de 10 m grens er ook snel aan.
Ik ben met een goed gevoel huiswaarts gegaan. Cees en Cindy weer heel erg bedankt voor de hulp en de ondersteuning.

Werpwedstrijd Amersfoort 1 april 2013

Het was een prachtige 2e paasdag zolang het zonnetje scheen, zonder zon was het erg koud. Om kwart voor elf kwamen we aan en na het ophalen van het startnummer en een kop koffie was het tijd om alles in elkaar te zetten. ik begon met speerwerpen niet een van mijn beste onderdelen maar wel leuk om er bij te doen. Het resultaten waren wisselend maar ik kwam na 3 pogingen uit op 21.35 meter waar ik niet ontevreden mee kon zijn.
Daarna was het wachten op het kogelstoten en het bleef lekker in het zonnetje. Na een 8.50 meter bij de eerste poging was de tweede helemaal niets. Bij de derde ging het goed mijn eerste 9 meter van het seizoen, 9.15meter. Daar was ik blij mee want tot nog toe bleef ik steken op net geen 9 meter.
Hierna zou het moeten gebeuren, bij de discus. een eerste geode poging van 27.82 meter. Ik had toen het idee dat het goed zou gaan, de tweede en de derde worp waren beide beter maar ja hoe krijg je het voor elkaar om beide ongeldig te gooien. Bij de tweede poging voelde ik dat ik te snel losliet en bij de derde hield ik net te lang vast. Het was jammer maar we hebben het hele seizoen nog.
Vrijdag naar de instrumenten maker om te kijken wat de mogelijkheden voor een geode koker zijn.
Ws direct een pasvorm maken en dan maar optimaliseren. Het idee is om hier mijn been beter in te kunnen ondersteunen waardoor er langere trainings capaciteit bereikt kan worden en dus ook de resultaten beter worden.
We zullen zien wat het me op gaat leveren.

Trainingspakken wedstijd

Vandaag was het qua weer niet zo bister extreem koude wind dus van een goede warming up was geen sprake. Maar om 10.00 uur aantreden voor het speerwerpen. Na enkele keren ingegooid te hebben moest het gaan gebeuren. We hadden niet veel getraind omdat de prioriteit toch bij de discus lag. Toch maar zien waar we komen. Ik zag de speren bijna terugkomen iedereen had last van de wind tegen maar toch nog een 22.62 meter niet echt ontevreden. Maar snel weer naar binnen.
Toen stond het kogelstoten op  het programma. Na het ingooien en de stoten was ik erg tevreden met mijn 8.78 meter. In de middag moest het gaan gebeuren, de discus. Na 2 inworp beurten die echt de mist in gingen moest ik de eerste beurt gooien, 22,50 meter. Niet slecht daarna wachten tot het eind en daar kwamen ze. De eerste poging in de 2e beurt 28,36 PR erg tevreden. Ik zag de discus echt vliegen. Voor de training op Papendal zag ik het niet echt omdat ik nog bezig was mijn worp af te maken maar nu was mijn worp af en zag de discus echt vliegen. Voor mijn gevoel was de afstand verde maar toch weer een PR. Ondanks het koude weer toch weer een goede dag gehad.
Na afloop nog lekker nagepraat en toe lekker in bad.

Zoetermeer Winter werp wedstrijd 2-3-13

Zaterdag ochtend, 9 uur en net in de auto naar opweg naar Zoetermeer. Het zonnetje probeerde door te komen en ook de temperatuur was redelijk lekker. Tijd voor een goede eerste wedstrijd seizoen dachten we!

Aangekomen in Zoetermeer, na een ritje van krap een uurtje, was het tijd voor koffie. Even rond kijken wie er waren en kijken hoe het veld er bij lag. Naast de werp wedstrijd was er ook een indoor wedstrijd sprint. Dus de club was lekker druk bezocht. 

Al vrij snel kwamen Cees en Cindy met de bok en de plaat. Na nog een kopje koffie duurde het niet lang voor de wedstrijdleiding even kwam kijken en bespreken wat de bedoeling van vandaag was. Want net als bij velen andere wedstrijden, waren ze hier niet bekend met het fenomeen, minder valide sporters. Na een gesprek waar veel interesse en belangstelling in te vinden was, kwam het besluit om net als op de officiële minder valide wedstrijden, om voor beide onderdelen twee keer drie keer te werpen. Zes worpen op zowel de kogel als de discus dus.

In het chronoloog was besloten dat het eerste onderdeel kogel zou zijn, gevolgd door kogelslingeren om als laatste de discus te werpen. 

Tijdens het in elkaar zetten van de bok en plaat om in te stoten kwamen we erachter dat de plaat bijna aan zijn einde is. De scharnieren lieten los en hij was zo krom als een hoepel. Dit dachten we op te lossen door houtjes onder de plaat te stoppen maar dit mocht niet baten. We zouden het vandaag moeten doen met een kapotte plaat. In vaktermen, materiaalpech.

Na de eerste kogel, die eindigde op 8.98m, viel de bok bijna uit elkaar en daar bleef het dus ook bij. Bij de laatste drie worpen zat nog een keer dezelfde afstand maar daar bleef het bij. 

Na de laatste stoot werden we nog benaderd door een jong meisje dat erg geïnteresseerd was in de bok en de manier van stoten. Het werd nog mooier toen ze vertelde dat ze over drie weken een spreekbeurt ging houden over de paralympics en ze wist er al erg veel van! Altijd leuk!

De discus, die om half 3 begon, werd het tijd om maatregelen te treffen voor de plaat. Twee hamers, zes stukken hout en creativiteit moesten er voor zorgen dat de bok op zijn  plaats zou blijven staan en we gewoon konden werpen. Helaas mocht dit niet zo zijn want de discus kwam niet verder dan 27,91m. De laatste worp was qua techniek de beste, maar die belandde helaas, door het verschuiven van de plaat, in het net.

Al met al, gezien de bok en de plaat, zijn we toch tevreden met het resultaat en weten we zeker dat het dit seizoen meer gaat brengen.