Zaterdag ochtend, 9 uur en net in de auto naar opweg naar Zoetermeer. Het zonnetje probeerde door te komen en ook de temperatuur was redelijk lekker. Tijd voor een goede eerste wedstrijd seizoen dachten we!
Aangekomen in Zoetermeer, na een ritje van krap een uurtje, was het tijd voor koffie. Even rond kijken wie er waren en kijken hoe het veld er bij lag. Naast de werp wedstrijd was er ook een indoor wedstrijd sprint. Dus de club was lekker druk bezocht.
Al vrij snel kwamen Cees en Cindy met de bok en de plaat. Na nog een kopje koffie duurde het niet lang voor de wedstrijdleiding even kwam kijken en bespreken wat de bedoeling van vandaag was. Want net als bij velen andere wedstrijden, waren ze hier niet bekend met het fenomeen, minder valide sporters. Na een gesprek waar veel interesse en belangstelling in te vinden was, kwam het besluit om net als op de officiële minder valide wedstrijden, om voor beide onderdelen twee keer drie keer te werpen. Zes worpen op zowel de kogel als de discus dus.
In het chronoloog was besloten dat het eerste onderdeel kogel zou zijn, gevolgd door kogelslingeren om als laatste de discus te werpen.
Tijdens het in elkaar zetten van de bok en plaat om in te stoten kwamen we erachter dat de plaat bijna aan zijn einde is. De scharnieren lieten los en hij was zo krom als een hoepel. Dit dachten we op te lossen door houtjes onder de plaat te stoppen maar dit mocht niet baten. We zouden het vandaag moeten doen met een kapotte plaat. In vaktermen, materiaalpech.
Na de eerste kogel, die eindigde op 8.98m, viel de bok bijna uit elkaar en daar bleef het dus ook bij. Bij de laatste drie worpen zat nog een keer dezelfde afstand maar daar bleef het bij.
Na de laatste stoot werden we nog benaderd door een jong meisje dat erg geïnteresseerd was in de bok en de manier van stoten. Het werd nog mooier toen ze vertelde dat ze over drie weken een spreekbeurt ging houden over de paralympics en ze wist er al erg veel van! Altijd leuk!
De discus, die om half 3 begon, werd het tijd om maatregelen te treffen voor de plaat. Twee hamers, zes stukken hout en creativiteit moesten er voor zorgen dat de bok op zijn plaats zou blijven staan en we gewoon konden werpen. Helaas mocht dit niet zo zijn want de discus kwam niet verder dan 27,91m. De laatste worp was qua techniek de beste, maar die belandde helaas, door het verschuiven van de plaat, in het net.
Al met al, gezien de bok en de plaat, zijn we toch tevreden met het resultaat en weten we zeker dat het dit seizoen meer gaat brengen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten